ஏஞ்சல்

அல்சேஷன் க்ராஸ்
பெட்டையென்று
பிறர் ஒதுக்கிவிட
ஒயர்கூடையில் உட்கார்ந்தபடி
அப்பாவின் சைக்கிளில்
ஒன்பது நாள் குட்டியாய் வந்திறங்கியதும்

அது குடிக்கும்
பால் புட்டிக்கு ரப்பர் வாங்க
கிராமம் விட்டு இரண்டு மைல்
பஸ் போகும் பாதையிலே
குரங்கு பெடல் அழுத்தியபடி
ஒன்பது வயதில் போய்வர
முதன்முறையாய் அப்பா அனுமதித்ததும்

விலங்குகள் பற்றிய பயத்தைப் போக்குகிற
தோழனாய் அது விளையாடியதும்
கோபத்தில் திட்டினாலும்
ஈசிக் கொண்டு நின்றதும்

வாலிபத்தில்
வாசற்படியில்
தேங்காய் மூடியுடன் அது
போராடிக் கொண்டிருந்தபோது
தாண்டிப் போக எத்தனித்த என்னை
ஓர் உறுமலில் சீண்டிப் பல் பதித்துவிட
அப்பாவிடம் அடிவாங்கி
புழக்கடையில் கட்டப்பட்டு
நாளெல்லாம் பாவமுடன் பார்த்ததும்

யார் புதிதாய் வந்தாலும்
அதிகமாய் குரைத்தாலும்
சில நிமிடங்களில்
வாலைக் குழைத்து விளையாடியதும்
சப்போட்டா மரங்களுக்கு வரும்
குரங்குகளைத் துரத்திச் சென்று
சண்டையிட்டதும்

ஈன்ற குட்டிகளை
ஆளுக்கொருவர் எடுத்துப்போய்விட
இரண்டு மூன்று நாள்கள்
எதையோ தொலைத்ததுபோல
வலம் வந்ததும்
அந்த போதிலும்
ஆளைப் பார்த்துவிட்டால்
வாலாட்ட மறக்காததும்

விடுதி வாழ்க்கையிலிருந்து
வீட்டுக்குத் திரும்பும் நள்ளிரவில்
அழைப்பு மணியின் யாரது கேள்விக்கு
நான்தான் என்ற பதில் வந்ததும்
அடையாளம் கண்டு கொண்ட சந்தோஷத்தில்
கொஞ்சுகிற குரலில் குரைத்ததும்
கதவு திறந்த பின்னே
முன்னங்கால்களைத் தூக்கிப் போட்டு
மேலேறிக் கொஞ்சியதைக்
கவனிக்க நேரமில்லாமல்
தட்டிக் கொடுத்து நடந்ததும்

முதுமை வந்து
கண்பார்வை போனபின்னே
கண்ட இடங்களில்
அசிங்கம் செய்துவிடுகிறதென்று
கட்டி வைக்கப்பட்ட நிலையிலும்
புதுக்குரலோ நடைசத்தமோ கேட்டவுடன்
ஒரு நிமிடம் குரைத்துவிட்டு
இளைப்பெடுத்துப் பின் தூங்குவதும்

ஒருநாள்
காலையிலே எழுந்து வந்தால்
குரைப்பு நின்றுபோய்
விறைத்துக் கிடந்ததுவும்

பதினெட்டு ஆண்டுகள்
பதிந்துவிட்டுப் போன
நினைவுகள் பீறிட்டெழ
ஏஞ்சல் என்றேன்
நாய் பொம்மைக்கு
என்ன பெயர் வைக்கலாம்
என்ற குழந்தையிடம்

ஏஞ்சல் ஏஞ்சலென்று
பொம்மையைக் கொஞ்சிக் கொஞ்சி
குழந்தை விளையாடும்போது
ஏஞ்சல் இருந்த காலத்தில்
சரியாகக் கவனிக்காமல் போனோமோ
என்று எழுகிற கேள்விக்குப்
பதில் தெரியாமல்
கண்கள் பொம்மையை வெறிக்க
ஏஞ்சலென்றால்
நாய் பொம்மையென்று
சொல்லிச் சொல்லி
பழக்கப்படுத்திக் கொள்ளும் மனம்